Bir zamanlar bazı kişilerin kendi düşüncelerini gizlemek için dil bilgilerini kullandıklarını okuduğumu hatırlıyorum,ama deneyimlerime göre pek çok kişinin dil bilgisini düşünce yerine kullandığını düşünmekteyim.

Bir işadamı'nın konuşmaları, insan veya hayvanların diğer işlevilerinden daha az ve basit olan kurallarından daha fazla düzenli olmalıdır. Bunlar:

Söyliyeceği bir şeyin olması.

Söylemesi.

Konuşmayı durdurması.

Başlangıçta ne söylemek istediğiniz ve söyledikten sonra devam etmeniz, bir tüccarı davanın veya düşkünler yurtunun içine indirir, ve birincisi ikinciye giden yolun kestirmesidir.Ben burada bir hukuk bölümü kurdum, ve bana olan maliyetli çok fazladır, ancak beni mahkemelere gitmekten uzak tutmuştur.

Siz kız arkadaşınızı veya arkadaşlarınızı bir akşam yemeğine çağırdıktan sonra onlar ile yaptığınız ve çiçek almak için durduğunuz Pazar günü okul gezisi konuşmalarınızda bir sıkıntı olmazdır, ama ofisnizin içinde konuştuğunuz cümleleriniz süre araları mümkün olan en kısa ölçüde olmalıdır. Giriş konuşmasını ve sıkıcı olan konuşmaları Kesiniz ve ikinci olarak başlamadan önce durunuz.Günahkarları yakalamak için kısa vaazları öğütmelisiniz;ve diyakozlar kendileri için uzun süreleri olanlara ihtyaçları olduğunu inanmamaktadırlar.Aptallar ilk sözü verin,kadınlara ise son sözü verin.Et her zaman sandviçin ortasındadır.Elbette, her iki tarafında hafif bir tereyağı herhangi zararı vermez, eğer tereyağıdan hoşlanan bir kişi için sunulursa.

Şunuda çok iyi hatırlayaın, akıllıca bakmak bilgili konuşmaktan daha kolaydır.Diğer kişilerden daha az konuşun ve konuşmaktan daha fazla olarak dinleyin;
Kendi hakkında konuşmayan ve ilgilendiği kişiye iltifat göstermeyen kişiyi dinleyen.Pekçok adama yeterince iyi bir dinleyici verin ve pekçok kadına yeterli sayıda mektup kağıdı verin, onlarda tüm bildiklerini anlatacaklar.Para konuşur--ama sahibinin gevşek bir dile sahip olduğundan sonrasında bunu gerçekleştirir, ve ozaman bu sözler her zaman rahatsız edici olacaktır.Yoksulluk konuşur, ama kimse onun söyleyeceklerini duymak istemez.

Hatırlıyorum da, kimilerinin düşünceyi gizlemek için dili kullandığını okumuştum bir seferinde. Ancak deneyimlerime dayanarak söyleyebilirim ki dili düşüncenin yerine kullananların sayısı çok daha fazla.

Bir işadamının konuşmasını düzenleyen kurallar, insan denilen hayvanın diğer işlevlerine ait kurallardan çok daha az, çok daha basit olmalı. Şöyle ki:

Söyleyecek bir şeyin olsun.

Söyle.

Sus.

Ne diyeceğini bilmeden söz alan, diyeceğini dedikten sonra da susmasını bilmeyen tüccarın sonu ya mahkeme olur ya da düşkünler evi; kaldı ki ilki, ikincisine giden kestirmedir zaten. Burada bir hukuk departmanım var, çok da pahalıya patlıyor ama yeter ki mahkemeye düşmeyeyim.

Bir kıza uğradıysanız veya akşam yemeğinden sonra dostlarınızla muhabbet ediyorsanız sohbetin okul gezisi gibi çiçek toplama molalarıyla dolu, dur kalklı olmasında sakınca yok. Fakat işyeri sözkonusu oldu mu, iki nokta arasındaki en kısa yol cümlelerinizden geçmeli. Girişi, sonucu bir kenara atın, lafı ikinci maddeye kalmadan bitirin. Günahkarları yakalamak için vaazı kısa kesmek gerekir, din adamları da kendilerine upuzun vaaz gerektiğini düşünmezler. İlk sözü aptallara, son sözü kadınlara verin. Et her zaman ekmeğin ortasındadır. Eğer sandviç yağ seven birine gidiyorsa, o zaman ekmeğin iki yanını azıcık yağlamaktan zarar gelmez.

Şunu da unutmayın ki bilge görünmek bilgece konuşmaktan kolaydır. Karşınızdakinden az konuşun, konuştuğunuzdan fazlasını dinleyin. Çünkü dinleyen kişi kendini açığa vurmaz, vuran kişinin de ruhunu okşar. Çoğu erkeğin önüne iyi bir dinleyici, çoğu kadının önüne de yeteri kadar kağıt kalem koyun, ne biliyorlarsa anlatırlar. Sahibinin çenesi düşükse para da konuşur elbette, ama hep acı söz söyler. Yoksulluk da konuşur ama ne diyeceğini kimse duymak istemez.

Bir keresinde, bazı insanların dili düşüncelerini örtbas etmek amacıyla kullandıklarına dair bir yazı okuduğumu hatırlıyorum, ancak deneyimlerimin bana öğrettiği bir şey varsa, o da büyük bir çoğunluğun dili düşüncelerinin yerine kullandığıdır.

Bir işadamının konuşması, insan denen mahlukatın diğer tüm işlevlerini düzenleyen kurallardan daha az ve daha basit kurallarla düzenlenir. Bunlar:

Söyleyecek sözün varsa...

Söyle!

Boş yere konuşma!

Söylemek istediğini bilmeden söze başlamak ve söyledikten sonra da devam etmek, ticaretle uğraşan birisinin kendisini ya mahkemede ya da düşkünler evinde bulması anlamına gelir, ki burada ilk seçenek ikinci sonuca giden en kestirme yoldur. Elimin altında hukuk müşavirliği bölümü tutuyorum, bayağı bir masrafı oluyor ama beni mahkemelerde süründürmemek için.

Bir kızla çıkarken ya da arkadaşlarınla yemekten sonra havadan sudan konuşurken, Pazar günü okulla yaptığın kır gezisinde çiçek toplamak için molalar veriyormuş gibi uzun uzadıya konuşmanda pek tabii ki hiçbir sakınca yoktur, ancak işyerinde konuşurken cümlelerin arasındaki duraksamaları, mümkün olan en kısa aralıklarda tutmak zorundasın. Söylemlerinde giriş ve sonuç kısımlarını kısa kes ve bir sonrakine geçerken kısa bir süre durakla. Günahkarlara ulaşmak için kısa vaazlar vermelisin ve vaizler uzun vaazlara ihtiyaçları olduğuna inanmazlar. İlk sözü aptallara, son sözü de kadınlara bırak. Et daima sandviçin ortasındadır. Tabii ki tereyağı seven birisi için herhangi bir tarafında birazcık tereyağı olmasının hiçbir zararı yoktur.

Ayrıca, şunu da unutma; akıllı görünmek akıllı konuşmaktan daha kolaydır. Karşındaki insandan daha az konuş ve daha çok dinle, çünkü dinleyen bir adam kendini ele vermez ve konuşan adamı pohpohlar. Erkeklerin çoğuna iyi bir dinleyici, kadınların çoğuna da yeteri kadar kağıt verirsen, sana bildikleri her şeyi dökerler. Para konuşur; ancak parayı elinde tutan boşboğaz olursa konuşur, ve konuştuğunda sözleri oldukça kırıcı olur. Aynı şekilde yoksulluk da konuşur, ancak yoksulluğun söyleyeceklerini hiç kimse dinlemek istemez.

Bazı insanların düşüncelerini gizlemek için konuştuklarını okuduğumu hatırlıyorum fakat tecrübelerime göre pek çok insan düşünmek yerine konuşurlar.

Bir işadamının konuşması, insanın diğer başka işlevlerinden çok daha az ve basit olan şu üç kurala uymalıdır:

Söyleyecek bir şeyi olmak.

Bunu söylemek.

Susmak.

Ne söylemek istediğinizi bilmeden konuşmaya başlamak ve devam etmek, bir işadamını kolaylıkla mahkemeye veya düşkünler evine düşürebilir. Bir kez düşüncesizce konuşmaya başladınızda, sona giden kısa yolun başındasınız demektir. Şirketimde bana oldukça pahalıya patlayan ama beni mahkemelere düşmekten koruyan bir hukuk departmanım var.

Bir kız arkadaşınızı aradığınızda veya yemekten sonra arkadaşlarınızla konuşurken sanki piknikteymiş gibi muhabbet edebilirsiniz fakat iş yerinde noktalar arasındaki cümleleriniz mümkün olduğunca kısa tutmalısınız. Giriş kısmını geçin ve asla nutuk çekmeyin ve başınızı belaya sokmadan hemen susun. Papazların bildiği gibi günahkarları doğru yola çağırmak için kısa vaaz vermek zorundasınız. İlk sözü aptallara, son sözü kadınlara verin. Unutmayın, salam her zaman sandviçin ortasındadır. Tabi ki, salamın her iki tarafına lezzetini arttırmak için biraz tereyağı sürmenin bir zararı olmaz.

Bilge görünmenin, bilgece konuşmaktan daha kolay olduğunu da unutmayın. Bir kişi dinlerken kendisi hakkında bir şey söylemediği ve dinlediği kişinin gururunu okşadığı için daha az konuşun ama daha çok dinleyin. Erkeklere iyi bir dinleyici ve kadınlara ise yeteri kadar kağıt kalem verin, size bildikleri her şeyi anlatırlar. Paranın her kapıyı açtığı doğrudur fakat paranın sahibi düşük çeneliyse açılan bütün kapılar geride her zaman nahoş izler bırakarak kapanır. Yoksulluğun da dili vardır ancak söylediklerini kimse dinlemek istemez.

Bazı arkadaşların düşünceyi gizlemek için dili kullandıklarını okumuştum bir keresinde. Fakat tecrübelerim bana çok daha fazla kişinin onu düşüncenin yerine kullandığını göstermiştir.

Bir işadamının konuşmasını düzenleyen kuralların, insan denilen hayvanın başka herhangi bir işlevini düzenleyenlerden daha az sayıda ve basit olması gerekir. Bu kurallar şunlardır:

Söyleyecek sözü olmak,

Onu söylemek,

Konuşmayı kesmek…

Ne söylemek istediğini bilmeden ağzını açan ve ağzını açtıktan sonra da kapatmak bilmeyen bir tüccarın sonu ya mahkeme ya darülaceze olur ki zaten birincisi kestirmeden ikincisine götürür. Burada o kadar para verip hukuk departmanı bulunduruyorum; beni mahkeme kapılarına göndermemek de onların görevi.

Diyelim kızın tekine uğradınız veya akşam yemeğinden sonra arkadaşlarla laflıyorsunuz, Pazar günleri yapılan, durup çiçek toplamalı okul gezilerindeki gibi konuşmalara dalmanızın bir mahsuru yoktur. Ancak iş ofiste konuşmaya geldiğinde, cümleleriniz noktalar arasında mümkün olduğunca az yer kaplamalıdır. Giriş ve sonuç kısımlarını atın gitsin. Konuların birini kapatıp birini açmayın. Vaazı kısa tutmazsanız günahkârları teslim alamazsınız. Papaz yardımcıları da uzun vaazlar dinlemeye ihtiyaçlarının olmadıklarını düşüneceklerdir. İlk sözü aptallara, son sözü kadınlara verin. Etin yeri her zaman sandvicin ortasıdır. Bir tarafına yumuşak tereyağı sürdüğünüz ekmek, tereyağı seven bir adam içinse elbette zararı dokunmayacaktır.

Şunu da unutmayın; akıllı görünmek akıllıca konuşmaktan daha kolaydır. Karşınızdakinden fazla konuşmayın, konuştuğunuzdan çok dinleyin. Çünkü dinleyen bir kişi kendinden bahsetmiyor, karşısındakinin gururunu okşuyordur. Erkeklerin çoğuna iyi bir dinleyici, kadınların çoğuna yeteri kadar yazı kâğıdı verin, bildikleri her şeyi anlatacaklardır. Para konuşur, fakat sahibinin çenesinin düşük olması kaydıyla ve o zaman da her dediği itici olur. Yoksulluk da konuşur fakat kimse söyleyeceklerini dinlemek istemez.

Bazı insanların düşünce gizlemek için bir dil kullandığını okuduğumu hatırlıyorum, fakat birçoğunun düşüncenin yerine bunu kullandığına bizzat tanık oldum.

Bir işadamı’nın sohbeti, insan yaratığının diğer işlevlerinden daha az ve basit kurallarla düzenlenmiş olmalıdır. Bunlar:

Söylenecek birşey varsa.

Söyle.

Konuşmayı bırak.

Ne söylemek istediğinizi başlamadan önce biliyor olmanız ve söyledikten sonra devam etmeniz, bir tüccarı mahkemeye veya yoksullar yurduna düşürür ve birincisi ikincinin kestirmesidir. Burada yasal bir daireyle geçimimi sağlıyorum ve çok pahalıya mal oluyor fakat yasalara başvurmayı sürdürmemi sağlıyor.

Bir kıza uğradığınızda veya akşam yemeğinden sonra durup çiçek toplanan bir Pazar günü okul gezisinde olduğu gibi, sohbet için arkadaşlarınızla konuştuğunuzda normaldir; fakat ofisteyken cümleleriniz, noktalar arasında mümkün olan en kısa aralıklarda olmalıdır. Konuşmamın giriş ve çıkışını atın ve tekrarlardan önce durun. Günahkarları yakalamak için kısa vaazlar vermeniz gerekir ve papaz yardımcıları da kendilerinin uzunlarına ihtiyaçları olduğuna inanmayacaklardır. Ahmaklara ilk, kadınlara son kelimeyi söyleyin. Et her zaman sandviçin tam ortasındadır. Şüphesiz, her iki tarafında da hafif bir tereyağının hiç bir zararı yoktur, eğer tereyağı seven bir erkeğe yönelikse.

Bilgece konuşmaktansa bilge gibi görünmek daha kolaydır, bunu da unutmayın. Diğer adamadan daha az konuşun ve konuştuğunuzdan daha çok dinleyin; çünkü bir adam dinlediği zaman kendinden bahsetmez ve kendinden bahseden adamın da gururunu okşar. Çoğu erkeğe iyi bir dinleyici ve çoğu kadına da yeterli not kağıdı verin ve size bildikleri her şeyi anlatsınlar. Para konuşur -- fakat sahibinin düşük bir çenesi olmadığı sürece, böylece düşünceleri her zaman saldırgan olur. Parasızlık da konuşur, fakat hiç kimse ne söylemek istediğini duymak istemez.

Bir zamanlar bazı adamlar düşünce gizlemek için, ama kendi deneyimlerime göre, bir çok daha iyi yerine düşündüm kullanmak oldu dili kullanın okuma hatırlıyorum.

Bir işadamı konuşmaları insan, hayvan diğer işlevi daha az ve basit kuralları tarafından düzenlenir olmalıdır. Bunlar:

Bir şey söylemek.

Söyle.

Konuşma.

Önce ne söylemek istediğiniz ve tutmak sonra bir dava veya düşkünler evi onu toprakları bir tüccar ve ilk söyledi biliyorum itibaren ikinci bir kısa kesilir. Burada bir hukuk departmanı korumak ve bu para çok pahalıdır, ancak yasa olacak Bana tutmak's.

Tamam zaman bir kız çağırdı veya sonra akşam yemeği bir Pazar gibi bir konuşma okul gezisi çalıştırmak için arkadaşlarınızla, durur konuşmaya çiçek almaya's; ama ofis içinde cümle dönemleri arasında kısa mesafe mümkün olacaktır. , Giriş ve sıkıcı konuşma Kes ve durdurmak önce ikinci almak. You sinners yakalamak için kısa vaazlar vaaz lazım ve deacons kendilerini uzun olanlar gerek inanmazlar. Aptallar ilk kadın ve son sözü ver. Et her zaman sandviç ortasında's. Elbette, her iki tarafında hafif bir tereyağı zarar eğer kim tereyağı hoşlanan bir adam için niyetiyle yapmaz.

O bilge bilgelik konuşmak için daha bakmak kolaydır da unutmayın. Diğer adam daha az ki ve daha fazla dinlemek konuşmak; için bir erkeğin dinleme kendisi hakkında söylemiyor ve onun kim olduğunu dost gurur's. Ve en kadın yeterince iyi bir dinleyici insanların çoğu ver nota kağıdı ve hepsi bilirler söyleyeceğim. Para konuşur - ama sürece sahibi ve sonra gevşek bir dil var onun sözleri her zaman rahatsız edici olan. Yoksulluk görüşmeler, çok, ama kimse bunu söyleyeceklerini duymak istiyor.