ProZ.com translation contests »
Homo-digital: "La sociedad transparente" » Spanish to Greek

Competition in this pair is now closed.

Discussion and feedback about the competition in this language pair may now be provided by visiting the "Discussion & feedback" page for this pair. Entries may also be individually discussed by clicking the "Discuss" link next to any listed entry.

Source text in Spanish

En el libro La sociedad de la transparencia (2012), el filósofo surcoreano Byung Chul Han parte otra vez de la metáfora panóptica de Michel Foucault para desarrollar el concepto del panóptico digital. Se refiere a una nueva visibilidad total que permite ver todo a través de los medios electrónicos, empezando por la intimidad de cada persona. Esto abarca las redes sociales y herramientas de Google –Earth, Maps, Glass y Street View– y YouTube.

La hiperconectada Corea del Sur tiene la velocidad de navegación por internet más rápida del mundo y es el laboratorio más osado de la sociedad de la transparencia, devenida en una especie de “tierra santa” del homo-digital, cuyo celular es una extensión de la mano desde la cual “explora” el mundo.

El control panóptico de la sociedad disciplinaria funcionaba a través de la perspectiva lineal de la mirada desde una torre central. Los reclusos no se veían entre sí –ni divisaban al vigilante– y hubieran preferido no ser observados para tener algo de libertad. En cambio el panóptico digital pierde su carácter perspectivista: en la matrix cibernética todos ven a los demás y se exponen para ser vistos. El punto único de control que tenía la mirada analógica desaparece: ahora se observa desde todos los ángulos. Pero el control continúa –de otra manera– y sería aún más efectivo. Porque cada persona entrega a las demás la posibilidad de que su intimidad sea vista, generando una vigilancia mutua. Esta visión total “degrada a la sociedad transparente hasta convertirla en una sociedad de control. Cada uno controla a cada uno”, escribió el filósofo.

(...) El ensayo La sociedad de la transparencia termina planteando que el mundo se desarrolla como un gran panóptico donde ningún muro separa el adentro del afuera.

Winning entries could not be determined in this language pair.

There was 1 entry submitted in this pair during the submission phase. Not enough entries were submitted for this pair to advance to the finals round, and it was therefore not possible to determine a winner.

Competition in this pair is now closed.

Entries (1 total) — Expand all entries

Στο βιβλίο "Η Κοινωνία της Διαφάνειας" (2012), ο νοτιοκορεάτης φιλόσοφος Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν εκκινεί, για ακόμη μια φορά, από την μεταφορά του πανοπτικού συστήματος από το Μισελ Φουκό, με σκοπό να ξετυλίξει την έννοια του πανοπτικού στον ψηφιακό κόσμο. Αναφέρεται σε μια καινούργια ολική ορατότητα που επιτρέπει την θέαση των πάντων μέσω των ηλεκτρονικών μέσων, ακόμη και την οικειότητα του κάθε άνθρωπου. Αυτό ακριβώς ενστερνίζονται και τα κοινωνικά δίκτυα και τα εργαλεία της Google - Earth, Maps, Glass και Street View- όπως και του YouTube.

Η μονίμως εξαρτημένη από το διαδίκτυο Νότια Κορέα, με την μεγαλύτερη ταχύτητα πλοήγησης στο Διαδίκτυο στον κόσμο, αποτελεί το πιο τολμηρό εργαστήρι της κοινωνίας της διαφάνειας, αφού έχει μεταμορφωθεί σε ενός είδους "ιερής γης" του homo digital, δηλαδή του τεχνολογικού ανθρώπου που χρησιμοποιεί το κινητό ως μια προέκταση του χεριού του μέσα από το οποίο "ανακαλύπτει" τον κόσμο.

Ο πανοπτικός έλεγχος της Πειθαρχικής Κοινωνίας λειτουργούσε μέσω μιας γραμμικής προοπτικής του βλέμματος από ένα κεντρικό πύργο. Οι τρόφιμοι δεν έβλεπαν ο ένας τον άλλον, ούτε μπορούσαν να διακρίνουν τον φρουρό, ενώ θα προτιμούσαν να μην τους παρατηρεί κανείς για να μπορέσουν να διατηρήσουν κάτι από την ελευθερία τους. Εν αντιθέσει, ο πανοπτικός έλεγχος στον ψηφιακό κόσμο χάνει τον χαρακτήρα αυτής της γραμμικής προοπτικής: στο πλέγμα του κυβερνοχώρου όλοι βλέπουν τους πάντες και αυτοπροβάλλονται για να γίνουν ορατοί. Το ενιαίο σημείο ελέγχου της αναλογικής εποχής, εξαφανίζεται: τώρα η παρατήρηση γίνεται από κάθε σημείο. Ο έλεγχος ωστόσο συνεχίζεται με άλλο τρόπο, και μπορεί να είναι ακόμη πιο αποτελεσματικός. Κι αυτό γιατί ο κάθε άνθρωπος δίνει τη δυνατότητα στους υπόλοιπους να δουν τις οικείες στιγμές του, δημιουργώντας έτσι μια αμοιβαία εποπτεία. Αυτή η συνολική θέαση, "εκφυλίζει την κοινωνία της διαφάνειας μέχρι να την μετατρέψει σε μια κοινωνία ελέγχου. Ο ένας ελέγχει τον άλλον", έγραψε ο φιλόσοφος.

(…) Το δοκίμιο "Η Κοινωνία της Διαφάνειας" καταλήγει λέγοντας ότι ο κόσμος εξελίσσεται ως ένα μεγάλο πανοπτικό όπου κανείς τοίχος δεν μπορεί να διαχωρίσει το μέσα από το έξω.
Entry #24364 — Discuss 0 — Variant: Modern
Entry tagging:
  • No "like" tags