ProZ.com translation contests »
27th translation contest: "Stories about nature" » English to Georgian » Entry by Khatuna Gvelesiani


Source text in English

Translation by Khatuna Gvelesiani (#32873)

We live in one of the tiny apartments in a multi-storeyed building complex that provides shelter to a number of middle-class families. But, the members of the family Felis Domestica who have taken a fancy to our complex might very well outnumber the members of Homo Sapiens. Because these quadrupeds with retractable claws, who can boast of their country cousins- Lions, Tigers, Lynxes, and Ocelots fear no one in our vicinity. The increasing feline population possessing nine lives up their claws bothers everyone but provides comic relief to many.

These cats in our avenue have their own strict demarcations about territory. The ground floor, first and second-floor mousers keep to their floors except for hungry forays into the kitchens across the lines of control. The terrace is exclusively reserved for the young ones and occasionally used by the aristocrats from the erstwhile Siam for body lickings and sunbaths. Some of the tomcats find cozy corners for a purring sleep in places where there isn’t room to swing a cat in, such as the watchman’s cabin, where they might have found the poor fellow catnapping. God has gifted these cats with two voice boxes one for purring and another for meowing and a few of the feline sopranos in our locality keep all the residents awake with their nocturnal orchestras on special occasions.

Some of the residents who wish to be clean as a cat in pattens get irritated when these grey cats mess up their things. The hawks among the residents strongly feel that these cats should be driven out with a cat o’nine tails. But the doves are undecided waiting to see which way the cat jumps. Well, we don’t know who will be called to bell the cat!
ჩვენ მრავალსართულიანი საცხოვრებელი კომპლექსის ერთ-ერთ პატარა ბინაში ვცხოვრობთ, რომელიც არაერთი საშუალო კლასის ოჯახის თავშესაფარი გახლავთ. თუმცა, შინაური კატების ოჯახის წარმომადგენლებმა, რომლებიც ჩვენი საცხოვრებელი კომპლექსით სარგებლობენ, შეიძლება რაოდენობრივად ჰომო საპიენსის წარმომადგენლებს გადააჭარბონ. რადგან, ამ ოთხფეხებს ჩამალული ბრჭყალებით, რომელთაც შეუძლიათ ისეთი ბიძაშვილებით დაიკვეხნონ, როგორიცაა ლომები, ვეფხვები, ფოცხვერები და ოცელოტები, ჩვენს სიახლოვეში არავის ეშინიათ. კატების მზარდი პოპულაცია, რომლებსაც ცხრა სიცოცხლე აქვთ, ყველას აწუხებს საკუთარი ბრჭყალებით, თუმცა ბევრს კომიკურ შვებასაც აძლევს.
ამ კატებს ჩვენს ქუჩაზე ტერიტორიის საკუთარი მკაცრი დემარკაცია აქვთ. პირველი, მეორე და მესამე სართულის მეთაგვეები, როგორც წესი ქვემოთ რჩებიან, იმ გამონაკლისი შემთხვევების გარდა, როდესაც კონტროლის ხაზის გასწვრივ მშივრები თავს ესხმიან სამზარეულოს. ტერასა ექსკლუზიურად განკუთვნილია პატარებისთვის და დროდადრო გამოიყენება ყოფილი არისტოკრატი სიამის წარმომადგენლების მიერ სხეულის ლოკვისა და მზის აბაზანების მისაღებად. ზოგიერთი ხვადი კატა მყუდრო კუთხეებს პოულობს მშვიდი ძილისთვის იქ, სადაც კატის მოსაბრუნებელი ადგილიც არ არის, მაგალითად დარაჯის ჯიხური, სადაც მათ შესაძლოა ღარიბი თანამემამულეები აღმოაჩინონ. ღმერთმა ამ კატებს ორი ხმოვანი საშუალება უბოძა, ერთი კრუტუნის, მეორე კი კნავილისთვის, ხოლო განსაკუთრებულ შემთხვევებში, რამდენიმე კატა სოპრანო ჩვენს უბანში ყველა მაცხოვრებელს აფხიზლებს თავიანთი ღამის ორკესტრით.
ზოგიერთი მაცხოვრებელი, რომელსაც სურს იყოს სუფთა, როგორც ჩექმებიანი კატა ღიზიანდება, როდესაც ეს რუხი კატები მათ ნივთებს ურევენ. მაცხოვრებლებს შორის ქორები მკაცრად ფიქრობენ, რომ კატები კუდამოძუებულნი უნდა განიდევნონ. თუმცა მტრედებს ვერ გადაუწყვეტიათ და ელიან, რა გზას ეწევიან კატები. მოკლედ, არ ვიცით, თუ ვის მოუწევს მთელი პასუხისმგებლობის აღება ამ ყველაფერზე!


Discuss this entry